Pośpiech.
Wszyscy się śpieszą.
Chcemy robić jak najwięcej i jak najszybciej.
Często narzekamy, że doba ma za mało godzin.
Wiele rzeczy robimy na stojąco lub w biegu.
Żal nam czasu, by się zatrzymać i obejrzeć świat wokół nas.
Nawet na chwilę.
Śpieszymy się w drodze do pracy, szkoły, na siłownię, w związkach.
Zostawiamy innych za sobą, którzy nie potrafią za nami nadążyć.
Czasami nawet tego nie zauważamy.
Uczestniczymy w tej pogoni za cenę samego siebie.
Pomimo zmiany swego charakteru.
Potem przychodzi czas, gdy zastanawiamy się kim byliśmy wtedy.
Rok, dwa, pięć temu.
Gdy zmiany następują stopniowo, to nawet ich nie zauważamy.
Mamy trudności z przypomnieniem sobie jacy byliśmy kiedyś.
Rzadko żal nam jest tego, jeśli nie żałujemy swoich wyborów.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz